Geloof me, we zitten er echt helemaal doorheen. We hebben dit nodig!!
Volg mij
Klik op deze afbeelding om te zien waar ik ben! het wachtwoord is: vespadakar
dinsdag 30 oktober 2012
Dinsdag 30 oktober
Uitslapen, beetje zwemmen, stukje kano varen, eten, lezen, slapen, typen, eten, drinken.
Geloof me, we zitten er echt helemaal doorheen. We hebben dit nodig!!
Geloof me, we zitten er echt helemaal doorheen. We hebben dit nodig!!
Maandag 29 oktober
Zoals gezegd vroeg op, we gaan vandaag naar Senegal, we verlaten mauretanie wel op een mooie manier, door een schitterend natuurpark, veel mooie watervogels en wilde zwijnen, echt cool.
Aan het einde van het park staat er iemand die zijn hand openhoud want je bent door zijn park gereden, yeah right! 5 km verder komen we over een bruggetje dat ook weer van iemand is. Aangezien het wel in het road-book vermeld staat besluiten we wel alles gewoon te betalen. Het is omgerekend allemaal maar wisselgeld.
Bij grens gaat het allemaal wat sneller als bij de vorige overgang. Daarna is het nog maar een goeie 70 km tot st louis. Het asfalt valt meteen op door zijn Nederlandse kwaliteit.
Bij het naderen van st. Louis komen we eerst door wat buitenwijken, help wat een troep, ik dacht in mauretanie dat het niet erger kon maar hier ligt meer plastic en dat langs een perfecte asfaltweg, heel raar. (Zie foto)
Ons eindpunt van vandaag is de befaamde Zebrabar. Een toevluchtsoord voor Afrika reizigers.
Heerlijk, hier hebben ze weer bier, dat was al 4 dagen op en in mauretanie is alcohol verboden.
Morgen rustdag, chilling in the sun, hoe is het weer bij jullie?
Aan het einde van het park staat er iemand die zijn hand openhoud want je bent door zijn park gereden, yeah right! 5 km verder komen we over een bruggetje dat ook weer van iemand is. Aangezien het wel in het road-book vermeld staat besluiten we wel alles gewoon te betalen. Het is omgerekend allemaal maar wisselgeld.
Bij grens gaat het allemaal wat sneller als bij de vorige overgang. Daarna is het nog maar een goeie 70 km tot st louis. Het asfalt valt meteen op door zijn Nederlandse kwaliteit.
Bij het naderen van st. Louis komen we eerst door wat buitenwijken, help wat een troep, ik dacht in mauretanie dat het niet erger kon maar hier ligt meer plastic en dat langs een perfecte asfaltweg, heel raar. (Zie foto)
Ons eindpunt van vandaag is de befaamde Zebrabar. Een toevluchtsoord voor Afrika reizigers.
Heerlijk, hier hebben ze weer bier, dat was al 4 dagen op en in mauretanie is alcohol verboden.
Morgen rustdag, chilling in the sun, hoe is het weer bij jullie?
Zondag 28 oktober
Vandaag echt heerlijk gereden op mn wonderbrommer, het asfalt was snel achter ons, dat kwam doordat de omgeving veranderde, er was weer iets te zien. Er is niets saaier/vermoeiender dan die Sahara doorsteek op de Vespa.
Die Sahara gaat nu over in de Sahel, dat klinkt erger dan dat het is. Het landschap is iets glooiender en 200% groener, het is nog steeds geen botanische tuin maar er staat links en rechts een boompje en een struikje.
Vandaag veel dode dieren langs de weg zien liggen. Sommige al enige tijd ontdaan van vlees en huid, enkele in staat van ontbinding maar het ergste is toch wel een dromedaris die zichzelf opblaast door de gassen die geproduceerd worden en dan langs de weg ligt als een tikkende tijdbom. Echt dat mauretanie heeft nog een hele lange weg te gaan op de ladder van beschaving. De troep langs de weg valt me inmiddels al niet meer zo op, behalve als dat gepaard gaat met een onmiskenbare rotte lucht.
Blij dat er weer een stuk off-road voor de boeg ligt rijden we richting het zuiden.
Bij het waypoint waar we rechts het asfalt moeten verlaten zou nog wat benzine te krijgen zijn volgens het road-book, helaas.......die was op, dat komt overigens echt veel voor, we moeten echt tanken voor ons leven hier, overal waar je een liter kunt scoren.....doen! De kwaliteit ervan kan ik niet beoordelen daar die stomme Vespa maar gewoon doet alsof hij een rondje door de stad rijdt, echt nergens last van. Er zijn overigens al heel veel technische problemen opgelost links en rechts. Van krukaskeerringen tot cylinders en zuigers. Er is ook een deelneemster die elke 20 km een liter olie moet bijvullen, dat blokje is echt overleden maarja we zijn er bijna..
Terug naar ons off-road stuk, we zijn er maar aan begonnen in de hoop dat Bob en Erik nog brandstof hebben in hun geweldige bezem-benz.
Na 20 km lekker door het zand gebuffeld te hebben zat ik ineens wel heel erg laag, lekke band dacht ik, maar dat zou niet moeten kunnen met het whealseal spul erin, nee mijn achter schokbreker had er geen zin meer in en was volledig doormidden gebroken. Overal van die lekkere dunne olie, ik kan je zeggen; dat is niet fijn in dat mulle zand. We zaten nog maar 11 km van het bivak, Giorgio, een toffe Belg, is doorgereden en heeft de reserve schokbreker van Tom opgehaald, in de tussentijd hebben Jelle in ik onder een boom 1,5 geslapen, heerlijk!
Na reparatie konden we weer door, die laatste kilometers werden mooier en mooier, echt door moerassen over smalle dijkjes. Hier hebben we de eerste apen gespot, schitterend.
We brachten de nacht door in redelijk moderne hutjes die daar door een grote reisorganisatie ooit zijn neergezet (1999) toen plots de dakar rally naar zuid Amerika ging kwam hier geen hond meer en is het verkocht aan de lokale bevolking. Die mensen snappen er echt niets van hoe je zo iets runt..
Redelijk goed geslapen, uiteindelijk midden in de nacht buiten in de tent gaan liggen, vroeg op, want de eerste kilometers zijn weer off-road en dat rijdt gewoon prettig als het nog geen 40 graden is. Rest van de dag, volgende blog.
Die Sahara gaat nu over in de Sahel, dat klinkt erger dan dat het is. Het landschap is iets glooiender en 200% groener, het is nog steeds geen botanische tuin maar er staat links en rechts een boompje en een struikje.
Vandaag veel dode dieren langs de weg zien liggen. Sommige al enige tijd ontdaan van vlees en huid, enkele in staat van ontbinding maar het ergste is toch wel een dromedaris die zichzelf opblaast door de gassen die geproduceerd worden en dan langs de weg ligt als een tikkende tijdbom. Echt dat mauretanie heeft nog een hele lange weg te gaan op de ladder van beschaving. De troep langs de weg valt me inmiddels al niet meer zo op, behalve als dat gepaard gaat met een onmiskenbare rotte lucht.
Blij dat er weer een stuk off-road voor de boeg ligt rijden we richting het zuiden.
Bij het waypoint waar we rechts het asfalt moeten verlaten zou nog wat benzine te krijgen zijn volgens het road-book, helaas.......die was op, dat komt overigens echt veel voor, we moeten echt tanken voor ons leven hier, overal waar je een liter kunt scoren.....doen! De kwaliteit ervan kan ik niet beoordelen daar die stomme Vespa maar gewoon doet alsof hij een rondje door de stad rijdt, echt nergens last van. Er zijn overigens al heel veel technische problemen opgelost links en rechts. Van krukaskeerringen tot cylinders en zuigers. Er is ook een deelneemster die elke 20 km een liter olie moet bijvullen, dat blokje is echt overleden maarja we zijn er bijna..
Terug naar ons off-road stuk, we zijn er maar aan begonnen in de hoop dat Bob en Erik nog brandstof hebben in hun geweldige bezem-benz.
Na 20 km lekker door het zand gebuffeld te hebben zat ik ineens wel heel erg laag, lekke band dacht ik, maar dat zou niet moeten kunnen met het whealseal spul erin, nee mijn achter schokbreker had er geen zin meer in en was volledig doormidden gebroken. Overal van die lekkere dunne olie, ik kan je zeggen; dat is niet fijn in dat mulle zand. We zaten nog maar 11 km van het bivak, Giorgio, een toffe Belg, is doorgereden en heeft de reserve schokbreker van Tom opgehaald, in de tussentijd hebben Jelle in ik onder een boom 1,5 geslapen, heerlijk!
Na reparatie konden we weer door, die laatste kilometers werden mooier en mooier, echt door moerassen over smalle dijkjes. Hier hebben we de eerste apen gespot, schitterend.
We brachten de nacht door in redelijk moderne hutjes die daar door een grote reisorganisatie ooit zijn neergezet (1999) toen plots de dakar rally naar zuid Amerika ging kwam hier geen hond meer en is het verkocht aan de lokale bevolking. Die mensen snappen er echt niets van hoe je zo iets runt..
Redelijk goed geslapen, uiteindelijk midden in de nacht buiten in de tent gaan liggen, vroeg op, want de eerste kilometers zijn weer off-road en dat rijdt gewoon prettig als het nog geen 40 graden is. Rest van de dag, volgende blog.
maandag 29 oktober 2012
zaterdag 27 oktober 2012
Zaterdag 27 oktober
Wat begon als een mooie dag.....
Vanochtend wakker geworden op een van de mooiste stranden van afrika, goed uitgerust begonnen aan de off-road track van vandaag, na 6 km merkte ik dat ik mn tas verloren was, rechtsomkeer dus. Niet gevonden, inmiddels moest ik wel het gas opendraaien om aan te haken bij de rest.
Dat ging erg goed, sterker nog, het ging subliem, tot het moment dat ik weer bij de groep was en ik uit het spoor van een voorganger moest sturen, toen dook ik met redelijk wat vaart het befaamde kamelengras in.en toen werd de vespa gelanceerd met mij erop. Twee salto's later opgestaan, scooter recht en gas erop, iets te overmoedig en stevig aan het balen van mijn verloren tas en de crash van zojuist gebeurde het weer, alleen nu toch een tandje heftiger. Nu is vallen in het zand redelijk onschuldig maar toch zat de schrik er nu wel in. De bezemwagen had ik al wel ingehaald dus die heeft mij en de scooter uit voorzorg toch maar ingeladen.
Behoorlijk geschrokken, van de afgelopen 3 kilometer kreeg ik wel goed nieuws via de 27mc van gert, de tas was gevonden en meegenomen! Yes.
We zitten nu in de hoofdstad van M'tanie, Nouakchott, echt te smerig voor woorden. We krijgen als groep wel politie escorte, een veilig gevoel!
Morgen rijden we naar keur-misere en van daaruit naar Senegal. De zebrabar is onze verblijf plaats voor 2 dagen en van daaruit knallen we door naar DAKAR!
Tot gauw.
Vanochtend wakker geworden op een van de mooiste stranden van afrika, goed uitgerust begonnen aan de off-road track van vandaag, na 6 km merkte ik dat ik mn tas verloren was, rechtsomkeer dus. Niet gevonden, inmiddels moest ik wel het gas opendraaien om aan te haken bij de rest.
Dat ging erg goed, sterker nog, het ging subliem, tot het moment dat ik weer bij de groep was en ik uit het spoor van een voorganger moest sturen, toen dook ik met redelijk wat vaart het befaamde kamelengras in.en toen werd de vespa gelanceerd met mij erop. Twee salto's later opgestaan, scooter recht en gas erop, iets te overmoedig en stevig aan het balen van mijn verloren tas en de crash van zojuist gebeurde het weer, alleen nu toch een tandje heftiger. Nu is vallen in het zand redelijk onschuldig maar toch zat de schrik er nu wel in. De bezemwagen had ik al wel ingehaald dus die heeft mij en de scooter uit voorzorg toch maar ingeladen.
Behoorlijk geschrokken, van de afgelopen 3 kilometer kreeg ik wel goed nieuws via de 27mc van gert, de tas was gevonden en meegenomen! Yes.
We zitten nu in de hoofdstad van M'tanie, Nouakchott, echt te smerig voor woorden. We krijgen als groep wel politie escorte, een veilig gevoel!
Morgen rijden we naar keur-misere en van daaruit naar Senegal. De zebrabar is onze verblijf plaats voor 2 dagen en van daaruit knallen we door naar DAKAR!
Tot gauw.
Rustdag
Mooi strand, heerlijk warme water in de zee, gevist, bbq, muziek luisteren, slapen eten.....slapen!
Donderdag 25 oktober
Lekker rijden vandaag, flink stuk asfalt, daarna 45 km dwars door de Sahara.
Mauretanie is een vies land, echt overal troep, plastic, dode dieren, en autowrakken. Midden in de berm ligt het huisvuil en daar staan dan weer ezels, geiten en kamelen uit te eten.
Iedereen is druk met niets doen, iedereen loopt door elkaar en schreeuwt op elkaar.
In de woestijn was het spannend, nooit gedacht dat met half lucht in de banden en volgas je gewoon door het mulle zand kunt scheuren met de vespa. Na 20 km was er slecht nieuws, iemand gevallen, pijn aan zijn ribben, dus pauze. Mijn zeiltje tussen 4 scooters gespannen en 1,5 uur in 46 graden gezeten. Daarna toch maar doorgereden en weer 20 km later werd het fataal. Dezelfde scooter lag weer in het zand, dus weer stoppen, nadat was afgestapt merkte ik dat mijn energie tot het absolute nulpunt was gezakt en daaronder. Ik kon niets anders dan liggen. Gelukkig kwamen er net op dat moment 2 eenden langs, zij hebben mij en de andere Vespa rijder naar het bivak gebracht. De co-piloten van de 2cv rijders hebben voor het eerst mogen ervaren hoe het is om met een Vespa te rijden in het mulle zand. Dat viel tegen.;-)
In het bivak van cap-tafarit aangekomen meteen weer flink aan de ors en veel water. Het ging gelukkig alweer snel beter. Morgen is de langverwachte rustdag. Yes!!
Mauretanie is een vies land, echt overal troep, plastic, dode dieren, en autowrakken. Midden in de berm ligt het huisvuil en daar staan dan weer ezels, geiten en kamelen uit te eten.
Iedereen is druk met niets doen, iedereen loopt door elkaar en schreeuwt op elkaar.
In de woestijn was het spannend, nooit gedacht dat met half lucht in de banden en volgas je gewoon door het mulle zand kunt scheuren met de vespa. Na 20 km was er slecht nieuws, iemand gevallen, pijn aan zijn ribben, dus pauze. Mijn zeiltje tussen 4 scooters gespannen en 1,5 uur in 46 graden gezeten. Daarna toch maar doorgereden en weer 20 km later werd het fataal. Dezelfde scooter lag weer in het zand, dus weer stoppen, nadat was afgestapt merkte ik dat mijn energie tot het absolute nulpunt was gezakt en daaronder. Ik kon niets anders dan liggen. Gelukkig kwamen er net op dat moment 2 eenden langs, zij hebben mij en de andere Vespa rijder naar het bivak gebracht. De co-piloten van de 2cv rijders hebben voor het eerst mogen ervaren hoe het is om met een Vespa te rijden in het mulle zand. Dat viel tegen.;-)
In het bivak van cap-tafarit aangekomen meteen weer flink aan de ors en veel water. Het ging gelukkig alweer snel beter. Morgen is de langverwachte rustdag. Yes!!
donderdag 25 oktober 2012
Woensdag 24 oktober
Zeer slecht geslapen, braken en diaree verstoorde mijn rust regelmatig. Ik was dan ook een wrak s'ochtends, voor mijn eigen veiligheid ben ik deze dag met de bezemwagen mee gereden. Veel heb ik niet gemist. Grens overgangen in afrika zijn erg vermoeiend. Eerst krijg je de post van het verlaten van Marokko, daarna een gendarmerie controle, 500 m verder de douane die de voertuig gegevens controleert, dat alles neemt met 80 man ongeveer 3 uur in beslag. Je komt nu in een stukje niemandsland, dat is vreemd, overal autowrakken, hetzij gesloopt of anders door een landmijn getroffen. Ja die liggen hier, maar geen zorgen die kom je alleen tegen als je niet op de te rijden route blijft, hier is geen asfalt maar rotsen en zand waar je overheen moet, hier en daar staat een bosje pikzwarte mauretaniers die tegen betalen/ beroving je wel losduwen als je vast zit in het zand.
Dan kom je bij de grens van mauretanie, die is 2 x zo erg als die van Marokko, de ene controle na de andere, weer 4 uur verder konden we vertrekken richting nouadibhou, camping abba, wat een ervaring. De gele dag niet veel gegeten, veel water met ors, nu gaat het stukken beter.
Ik schrijf dit donderdagochtend 6:00 plaatselijk tijd en ik kan zeggen dat ik vandaag weer 'lekker' op de Vespa ga rijden. Voorlopig geen wifi dus geen update's
Paul, van harte gefeliciteerd, een fijne dag en ik drink er vanavond een op jou!
Dan kom je bij de grens van mauretanie, die is 2 x zo erg als die van Marokko, de ene controle na de andere, weer 4 uur verder konden we vertrekken richting nouadibhou, camping abba, wat een ervaring. De gele dag niet veel gegeten, veel water met ors, nu gaat het stukken beter.
Ik schrijf dit donderdagochtend 6:00 plaatselijk tijd en ik kan zeggen dat ik vandaag weer 'lekker' op de Vespa ga rijden. Voorlopig geen wifi dus geen update's
Paul, van harte gefeliciteerd, een fijne dag en ik drink er vanavond een op jou!
Dinsdag 23 oktober
611 km, dat is Geleen Groningen retour. Schrale troost is dat het hele traject 2 stoplichten heeft en 8 checkpoints waar je 'la fiche' moet in leveren. Dat is een persoonsgegevens document wat we thuis 35x moesten afdrukken. Maargoed die weg loopt dis door de westelijke Sahara en is saai, rechtdoor, links en recht niets! Waar kun je nu ongestoord 3 uur volgas rechtdoor rijden, juist ja, nergens. Dat volgas is bij de scooter in dit geval 80 km/u.
Om 13:00 kreeg ik enorme kramp in mn buik, acute voedselvergiftiging, aan de race-kak, en nee daardoor ging ik niet sneller, in tegendeel, om het half uur stoppen om in 37 graden in je motorpak langs de weg op je hurken te gaan. We zaten toen op 440 km, over de helft, we zijn echter vertrokken om 6:00 uur, dus je kunt raden hoe laat we in het bivak aankwamen. Prachtig bivak trouwens, alleen het gemis van een toilet en douche was behoorlijk in mijn geval. Aan het strand, verder niemand te verkennen in 100 km2, pp het menu stond het lekkerste eten van de reis, verse oesters, er was maarliefst 60kg voorzien, helaas....voor mij niets.
Na de nodige medicatie voelde mijn buik al wat rustiger aan. Ik heb toen wel nog gebruik gemaakt van een overheerlijke massage. Er was door de organisatie een massage tent besteld, op het strand, hier zijn 3 masseurs fulltime bezig geweest met de vespa-rijders los te kneden. Daarna naar bed..
Al bij al een warme, saaie, vervelende dag, waarbij ik mezelf in elk geval ben tegengekomen.
Om 13:00 kreeg ik enorme kramp in mn buik, acute voedselvergiftiging, aan de race-kak, en nee daardoor ging ik niet sneller, in tegendeel, om het half uur stoppen om in 37 graden in je motorpak langs de weg op je hurken te gaan. We zaten toen op 440 km, over de helft, we zijn echter vertrokken om 6:00 uur, dus je kunt raden hoe laat we in het bivak aankwamen. Prachtig bivak trouwens, alleen het gemis van een toilet en douche was behoorlijk in mijn geval. Aan het strand, verder niemand te verkennen in 100 km2, pp het menu stond het lekkerste eten van de reis, verse oesters, er was maarliefst 60kg voorzien, helaas....voor mij niets.
Na de nodige medicatie voelde mijn buik al wat rustiger aan. Ik heb toen wel nog gebruik gemaakt van een overheerlijke massage. Er was door de organisatie een massage tent besteld, op het strand, hier zijn 3 masseurs fulltime bezig geweest met de vespa-rijders los te kneden. Daarna naar bed..
Al bij al een warme, saaie, vervelende dag, waarbij ik mezelf in elk geval ben tegengekomen.
maandag 22 oktober 2012
Rectificatie
In tegenstelling tot mijn vorige bericht zijn er onder de oudjes toch wel wat technische problemen. Ik zit nu dus op mijn verjaardag te assisteren met cylinders te vervangen. want 2 man voor de techniek zouden de nacht door moeten sleutelen. 2 vastlopers, accu problemen met gtsen, kapotte servicewagen, 6 lekke banden. Laatste 5 zijn binnen.
Verjaardag!
Vandaag 35 geworden, vanochtend in het bivak werd ik gewekt door een 4 tal mensen met ballonnen bij mn tent. Het was 6:15 uur, beetje jammer, maar het moest. 7:00 uur tijdens het ontbijt werd er door 80 man gezongen. Kippenvel. Om 7:30 zijn Tom, Jelle, sieb en ik begonnen aan deel 1 van de monstertocht richting mauretanie, 511 km, waarvan 180 door de laatste heuvel van het Atlas gebergte en de rest van de kilometers was oersaai snelweg, gemiddelde snelheid lag laag door de 5 tankstops, 2 x koffie en 1 x lunchen. De topsnelheid lag vandaag op 107 echte kilometers per uur. Oftewel 11 uur op de Vespa gezeten.
Gebroken ben ik. Morgen 611km en daarna 380 km vóór 10:00 uur. Achja ik heb er zelf voor gekozen.
Het is overigens geweldig wat onze px-en doen. Uren aan een stuk vol gas door de woestijn. Off-road tracks waar 4x4 geen kaas van lust. De route die voor de motoren en de 2cv's bedoeld is word door de vespa's verslonden. Technisch gezien zijn het wondermotoren. Of we nou de bergen in gaan of de snelweg door de Sahara, het doet ze echt niets. Mijn banden gaan nog 1 dag mee en dan moet ik wisselen. Geen druppel olie verbruikt en een mooi verbruik van 5 liter op 100 km. De schokbrekers hebben klappen gehad waarvan ik dacht, dit was het dan, maar gelukkig, ze hebben het goed met me voor. Qua kleding ben ik ook dik tevreden, alleen de helm is erg vermoeiend, het is een crosshelm met een klep bovenop die veel wind vangt en waaien dat het hier doet, mijn nekspieren maken dus overuren.
We zitten nu trouwens in tarfaya. Leuk kustplaatsje. Je merkt wel echt dat je zuidelijker gaat, het wordt warmer en warmer.
Straks een visje eten en dan vroeg naar bed.
Gebroken ben ik. Morgen 611km en daarna 380 km vóór 10:00 uur. Achja ik heb er zelf voor gekozen.
Het is overigens geweldig wat onze px-en doen. Uren aan een stuk vol gas door de woestijn. Off-road tracks waar 4x4 geen kaas van lust. De route die voor de motoren en de 2cv's bedoeld is word door de vespa's verslonden. Technisch gezien zijn het wondermotoren. Of we nou de bergen in gaan of de snelweg door de Sahara, het doet ze echt niets. Mijn banden gaan nog 1 dag mee en dan moet ik wisselen. Geen druppel olie verbruikt en een mooi verbruik van 5 liter op 100 km. De schokbrekers hebben klappen gehad waarvan ik dacht, dit was het dan, maar gelukkig, ze hebben het goed met me voor. Qua kleding ben ik ook dik tevreden, alleen de helm is erg vermoeiend, het is een crosshelm met een klep bovenop die veel wind vangt en waaien dat het hier doet, mijn nekspieren maken dus overuren.
We zitten nu trouwens in tarfaya. Leuk kustplaatsje. Je merkt wel echt dat je zuidelijker gaat, het wordt warmer en warmer.
Straks een visje eten en dan vroeg naar bed.
Zondag 21 oktober.
Vandaag zijn we richting de kust gereden. 450 km door de bergen. De klim was geweldig, goed asfalt, mooie lange bochten, schitterend uitzicht en mooi weer. De afdaling was minder, zeer slecht wegdek, en smal. Doordat we om 8:00 al weg waren lagen we behoorlijk op schema, na 6 uur bochten en klimmen tot 2300 meter, toch maar effe ergens wat gegeten. Daarna stond er nog 170 km asfalt op het programma. Saaie rechte wegen van redelijke kwaliteit , af toe afgewisseld met een flinke bak grind. Het blijft dus echt altijd opletten.
Net een lekkere bbq gehad, echt de organisatie is prima op elkaar ingewerkt waardoor wij, ik in elk geval, mogen genieten van een geweldige reis, qua routeboek, camping, hotels, bivaks, gewoon top!
Goed, genoeg over het rijden, ik wil ook even kwijt dat Marokko als land maar ook de plaatselijke bevolking echt mijn hart hebben veroverd, ik wil hier zeker nog eens terug, het is een goed toegankelijk land waar veel negatieve vooroordelen over zijn. Jammer.
Morgen ben ik jarig en staat er een etappe van 511km op het programma. Het is nu 21:30 en lig moe maar voldaan in m'n veel te kleine tentje.
Tot morgen!
Net een lekkere bbq gehad, echt de organisatie is prima op elkaar ingewerkt waardoor wij, ik in elk geval, mogen genieten van een geweldige reis, qua routeboek, camping, hotels, bivaks, gewoon top!
Goed, genoeg over het rijden, ik wil ook even kwijt dat Marokko als land maar ook de plaatselijke bevolking echt mijn hart hebben veroverd, ik wil hier zeker nog eens terug, het is een goed toegankelijk land waar veel negatieve vooroordelen over zijn. Jammer.
Morgen ben ik jarig en staat er een etappe van 511km op het programma. Het is nu 21:30 en lig moe maar voldaan in m'n veel te kleine tentje.
Tot morgen!
Zaterdag 20 oktober
Vandaag tot in Marrakech gereden, weer de hoogte opgezocht, sneeuw gezien. Koud koud koud, met verkleumde handen boven in de bergen een kop koffie gedronken, heerlijk!
180 km verder zitten we nu aan het zwembad op de camping. Mooie tent gehuurd, eigen douche en toilet, prima te doen hier.
In de bergen nog in de file gestaan achter een gekantelde vrachtwagen.
Naar schijnt is dit de gevaarlijkste weg in heel Marokko. Afgelopen jaar gemiddeld 1 dodelijk ongeval per dag!! Ik heb het ervaren en overleefd.
Straks gaan we met de taxi de stad in, lekker eten op het plein waarvan ik de naam niet meer weet. Het zou het grootste openlucht restaurant van Afrika zijn. Ik laat me verassen.
180 km verder zitten we nu aan het zwembad op de camping. Mooie tent gehuurd, eigen douche en toilet, prima te doen hier.
In de bergen nog in de file gestaan achter een gekantelde vrachtwagen.
Naar schijnt is dit de gevaarlijkste weg in heel Marokko. Afgelopen jaar gemiddeld 1 dodelijk ongeval per dag!! Ik heb het ervaren en overleefd.
Straks gaan we met de taxi de stad in, lekker eten op het plein waarvan ik de naam niet meer weet. Het zou het grootste openlucht restaurant van Afrika zijn. Ik laat me verassen.
vrijdag 19 oktober 2012
Vrijdag 19 oktober
Vandaag was zeer slopend voor mens en machine. Veel off-road, dat is toch wel wat me het meest verbaast hoe goed dat gaat. Mijn arme rug is er het ergst aan toe momenteel. De scooter gaat lekker, elke dag alles schoonmaken en controleren.
De eerste regen is ook gevallen. Dat maakte de off-road extra spannend want we moesten een aantal droge rivieren over die met regen dus niet droog zijn maar gevuld met 40cm dnel stromend water met prut.
Ook de studio's bezocht waar o.a. De films cleopatra, astrix en o. en the gladiator zijn opgenomen. Echt alles wat je ziet is fake, polyester en piepschuim. Weer een illusie rijker.
Verder was het wederom een spannend dagje, kijk uit naar de rustdag.
Morgen Marrakech.
De eerste regen is ook gevallen. Dat maakte de off-road extra spannend want we moesten een aantal droge rivieren over die met regen dus niet droog zijn maar gevuld met 40cm dnel stromend water met prut.
Ook de studio's bezocht waar o.a. De films cleopatra, astrix en o. en the gladiator zijn opgenomen. Echt alles wat je ziet is fake, polyester en piepschuim. Weer een illusie rijker.
Verder was het wederom een spannend dagje, kijk uit naar de rustdag.
Morgen Marrakech.
Woensdag 18 oktober
Zagora!!
Vandaag naar Zagora gereden door de bergen en de Sahara, veel off-road.
In de briefing kregen we de mededeling dat het hotel was overboekt en dat wij moest uitwijken naar een camping, dat was in eerste instantie jammer maar na aankomst bleek dat we in een geweldige tent konden slapen. Erg leuk om mee te maken. De weg naar hier was heavy, weinig wegen, veel off-road en stenen.. Een echte beproeving maar wederom super gegaan. Op de camping aangekomen stonden er 2 monteurs die graag wilde dat we gingen naar hun garage in het dorp voor de vespa te laten poetsen en nakijken. Voor 2 euro, dat dus maar gedaan. In het dorp zag je overal grote rally trucks fn motoren. Bleek dat de rally Maroc ook in dit dorp bivakkeert. Daar moesten we natuurlijk gaan kijken. Aangekomen bij de poort v't bivak zagen we (Jelle, Tom en ik) bewaking en politie allemaal pottenkijkers tegenhouden, toen wij dichtbij waren maakte ze gebaren met hun armen van rij snel binnen dan maken we poort weer dicht. Dat laat je je natuurlijk geen tweede keer zeggen. Ik zag meteen een 4 tal Petronas trucks, team de Rooy!! En jawel hoor, even staan kletsen in het plat brabants met Gerard en zijn monteurs. Dit was zijn training voor de Dakar in januari.
Ik rijd nu rond met een handtekening van Gerard de Rooy op m'n scooter .
;-)
Ook kwamen er meerder mensen foto's van ons maken omdat ze het indrukwekkend vonden. Leuk toch.
S'avond nog een potje gedobbeld met Walter. Voor het slapen nog een lekkere douche gepakt, die was hout gestookt. Truste en tot morgen.
Vandaag naar Zagora gereden door de bergen en de Sahara, veel off-road.
In de briefing kregen we de mededeling dat het hotel was overboekt en dat wij moest uitwijken naar een camping, dat was in eerste instantie jammer maar na aankomst bleek dat we in een geweldige tent konden slapen. Erg leuk om mee te maken. De weg naar hier was heavy, weinig wegen, veel off-road en stenen.. Een echte beproeving maar wederom super gegaan. Op de camping aangekomen stonden er 2 monteurs die graag wilde dat we gingen naar hun garage in het dorp voor de vespa te laten poetsen en nakijken. Voor 2 euro, dat dus maar gedaan. In het dorp zag je overal grote rally trucks fn motoren. Bleek dat de rally Maroc ook in dit dorp bivakkeert. Daar moesten we natuurlijk gaan kijken. Aangekomen bij de poort v't bivak zagen we (Jelle, Tom en ik) bewaking en politie allemaal pottenkijkers tegenhouden, toen wij dichtbij waren maakte ze gebaren met hun armen van rij snel binnen dan maken we poort weer dicht. Dat laat je je natuurlijk geen tweede keer zeggen. Ik zag meteen een 4 tal Petronas trucks, team de Rooy!! En jawel hoor, even staan kletsen in het plat brabants met Gerard en zijn monteurs. Dit was zijn training voor de Dakar in januari.
Ik rijd nu rond met een handtekening van Gerard de Rooy op m'n scooter .
;-)
Ook kwamen er meerder mensen foto's van ons maken omdat ze het indrukwekkend vonden. Leuk toch.
S'avond nog een potje gedobbeld met Walter. Voor het slapen nog een lekkere douche gepakt, die was hout gestookt. Truste en tot morgen.
woensdag 17 oktober 2012
Dinsdag 17 oktober
Vandaag wederom lekker gereden, ondanks het feit dat ik vanochtend echt niet wilde opstaan. Het was gistermorgen 6:00 en vanochtend 6:22, s'avond hebben we in het bivak Jupiler en leuke muziek na het eten, dat is overigens voortreffelijk, maargoed het is dus redelijk laat voordat we de tent induiken. Mijn achterste heeft het echt zwaar, ik kijk uit naar de rustdag. De kilometerstand staat nu op een dikke 850 km. Na morgen zitten we dus op een kwart. Ik ga morgen kijken of ik ergens zo'n schapenvacht kan kopen voor op het zadel.
Vandaag zijn we de bergen ingedoken, tot op 2776m, dat was super, erg koud, de scooters hadden er last van, de lucht was te ijl.
Na een 25km langen afdaling met een schitterende asfalt weg kwamen kwamen door een vallei met aan weerskanten hellingen van zeker 100 meter, daartussen loopt een 3 m brede slingerweg. Je kunt wel raden dat ook dit overweldigend was.
Links en rechts beginnen er nu ook serieuze technische problemen te ontstaan. Van lekke banden (soms wel 2x per dag per scooter), kapotgeslagen uitlaten tot volledig kapot gelopen motorblokjes. Ik denk dat door mijn klavertje vier mij alle leed tot dusver bespaard is gebleven.
Tot morgen!
Vandaag zijn we de bergen ingedoken, tot op 2776m, dat was super, erg koud, de scooters hadden er last van, de lucht was te ijl.
Na een 25km langen afdaling met een schitterende asfalt weg kwamen kwamen door een vallei met aan weerskanten hellingen van zeker 100 meter, daartussen loopt een 3 m brede slingerweg. Je kunt wel raden dat ook dit overweldigend was.
Links en rechts beginnen er nu ook serieuze technische problemen te ontstaan. Van lekke banden (soms wel 2x per dag per scooter), kapotgeslagen uitlaten tot volledig kapot gelopen motorblokjes. Ik denk dat door mijn klavertje vier mij alle leed tot dusver bespaard is gebleven.
Tot morgen!
Maandag 15 oktober
406 km vandaag, 50 off-road, wauw wauw wauw. In het begin nog wat onwennig maar al gauw ging het beter en beter. De laatste 30 km door een droge rivierbedding gereden. Als er off-road capaciteiten bekend zijn voor een px 200 hebben Jelle en ik vandaag die grenzen gerekt. (Sorry). We hebben de 4 bmw's 1200 GSA en de KTM 990 adv. volledig zoek gereden. Het was te gek. Echt ik krijg de lach niet van mn gezicht, heerlijk.
Wat we vandaag ook veel gezien hebben zijn dorpjes die op oorloggebieden lijken. Niets was af, geen straat, geen stoep, geen huis, niets!! Overal kleine kinderen die aan je hangen.
Tijdens de doortocht in klein dorp hebben we de volledige bevolking weten te mobiliseren doordat Jelle met zn scooter door een vers gecementeerd wegdek reed en bleef doorrijden tot bijna aan het eind. Een spoor van 10cm diep door de straat. Nu hebben te tenminste een goot.
S'avond in het bivak lekker gebbqd onder de mooiste sterrenhemel ooit.
Tot morgen.
Wat we vandaag ook veel gezien hebben zijn dorpjes die op oorloggebieden lijken. Niets was af, geen straat, geen stoep, geen huis, niets!! Overal kleine kinderen die aan je hangen.
Tijdens de doortocht in klein dorp hebben we de volledige bevolking weten te mobiliseren doordat Jelle met zn scooter door een vers gecementeerd wegdek reed en bleef doorrijden tot bijna aan het eind. Een spoor van 10cm diep door de straat. Nu hebben te tenminste een goot.
S'avond in het bivak lekker gebbqd onder de mooiste sterrenhemel ooit.
Tot morgen.
maandag 15 oktober 2012
Zondag 14 oktober Barcelona
Na een lekkere douche en twee croissants heb ik een poging gewaagd om op aanwijzingen en een tekening van Niek de haven van Barcelona te bereiken. Dat was best lastig omdat het wegennet van Barcelona behoorlijk complex is.
Na een dikke 50 km kwam ik aan en daar stonden al heel wat Vespa's en 2cv's te wachten. Prachtig om te zien hoe veel Marokkaanse families naar huis gaan of met vakantie. Auto's met hun eigen omvang in bagage op het dak. Afgeladen vol, door de as zakkende busjes, echt niet normaal. .
Eenmaal aan boord eerst even alle handbagage naar onze hut gebracht, de organisatie had de 4 Nederlandse deelnemers in een hut gezet, erg gezellig. De boot is niet heel modern, echt een oude veerboot die 25 jaar geleden als modern schip het leven zag. Nu is het allemaal zwaar versleten, vernield of gewoon lek, zoals het zwembad aan boord. Overal liggen mensen op de grond onder een dekentje, kinderen rennen tot diep in de nacht door de zaal. Bijzonder om mee te maken.
Tja wat doe je 26 uur op een boot? Dobbelen, biertje drinken, muffins eten, wijn drinken, muziek luisteren, lezen, slapen, roken, lachen en typen. Overal zie ik mede-reizigers schrijven en typen, vooral dat laatste op de iPad. God wat had ik die graag meegehad. Na 10 minuten typen op de telefoon is mijn duim er klaar mee.
Zojuist zijn de gps-units geprogrammeerd voor de eerste paar dagen. Ook hebben we het 47ste formulier moeten invullen over wie ik ben en wat ik waarom kom doen. Leuke vraag is ook altijd naam en beroep van vader en moeder. De formulieren dienen in het Frans te worden ingevuld, pap jij bent boulanger en mam jij opticien, een ander Frans beroep schoot me niet te binnen. Zelf ben ik mecanicien, krijg ik ook geen moeilijke vragen;-). Het is nu 16:15 thuis, we zijn rond 19:00 in Tanger. Er is dan 2 uur tijdsverschil, dat betekent dat het daar dan 17:00 uur is. Ons eerste bivak is een camping op ongeveer 80km van de haven. Rekeninghoudend met 2 uur douanegebrabbel, stempels enz komen we pas rond 21:00 lokale tijd aan op de plaats v. bestemming. Tenten opzetten, bagage uitpakken, eten gaat dus allemaal in het donker gebeuren. Wetende dat we morgenvroeg alweer heel vroeg starten (tijd nog onbekend) wordt het nu echt menens.
Zo genoeg voor vandaag, ik kan dit nu nog niet uploaden. Daarvoor moet straks effe een wifi-point zoeken.
Na een dikke 50 km kwam ik aan en daar stonden al heel wat Vespa's en 2cv's te wachten. Prachtig om te zien hoe veel Marokkaanse families naar huis gaan of met vakantie. Auto's met hun eigen omvang in bagage op het dak. Afgeladen vol, door de as zakkende busjes, echt niet normaal. .
Eenmaal aan boord eerst even alle handbagage naar onze hut gebracht, de organisatie had de 4 Nederlandse deelnemers in een hut gezet, erg gezellig. De boot is niet heel modern, echt een oude veerboot die 25 jaar geleden als modern schip het leven zag. Nu is het allemaal zwaar versleten, vernield of gewoon lek, zoals het zwembad aan boord. Overal liggen mensen op de grond onder een dekentje, kinderen rennen tot diep in de nacht door de zaal. Bijzonder om mee te maken.
Tja wat doe je 26 uur op een boot? Dobbelen, biertje drinken, muffins eten, wijn drinken, muziek luisteren, lezen, slapen, roken, lachen en typen. Overal zie ik mede-reizigers schrijven en typen, vooral dat laatste op de iPad. God wat had ik die graag meegehad. Na 10 minuten typen op de telefoon is mijn duim er klaar mee.
Zojuist zijn de gps-units geprogrammeerd voor de eerste paar dagen. Ook hebben we het 47ste formulier moeten invullen over wie ik ben en wat ik waarom kom doen. Leuke vraag is ook altijd naam en beroep van vader en moeder. De formulieren dienen in het Frans te worden ingevuld, pap jij bent boulanger en mam jij opticien, een ander Frans beroep schoot me niet te binnen. Zelf ben ik mecanicien, krijg ik ook geen moeilijke vragen;-). Het is nu 16:15 thuis, we zijn rond 19:00 in Tanger. Er is dan 2 uur tijdsverschil, dat betekent dat het daar dan 17:00 uur is. Ons eerste bivak is een camping op ongeveer 80km van de haven. Rekeninghoudend met 2 uur douanegebrabbel, stempels enz komen we pas rond 21:00 lokale tijd aan op de plaats v. bestemming. Tenten opzetten, bagage uitpakken, eten gaat dus allemaal in het donker gebeuren. Wetende dat we morgenvroeg alweer heel vroeg starten (tijd nog onbekend) wordt het nu echt menens.
Zo genoeg voor vandaag, ik kan dit nu nog niet uploaden. Daarvoor moet straks effe een wifi-point zoeken.
Zaterdag 13 oktober
Aangekomen in gerona, omdat we wind in de rug hadden tijdens de vlucht kwam ik 20 min eerder aan dan gepland en moest dus even wachten op Niek die mij kwam ophalen. De rit naar Barbera ging snel mede dankzij de overvloed aan gespreksstof. Aangekomen in de loods waar de vespa stond kreeg ik pas echt de kriebels. Mijn plan voor de avond was géén plan. Na een bak koffie op kantoor samen met Miep, de vrouw van Niek, was er wel een plan.
We zouden samen gaan eten in het dorp en ik zou slapen in de cabine van een kapotte vrachtwagen die ook in de loods stond. Top!
We zouden samen gaan eten in het dorp en ik zou slapen in de cabine van een kapotte vrachtwagen die ook in de loods stond. Top!
Abonneren op:
Posts (Atom)